Μ. Παρασκευή πρωί - πολύ πρωί για τα δικά μου γούστα ομολογώ ή μάλλον γκρινιάζω - ξεκινήσαμε "οικογενειακώς" για το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο στα Σπάτα.
Αν και δεν είχαμε ξαναπάει ποτέ προς την περιοχή των Σπάτων , το βρήκαμε πάρα πολύ εύκολα , ακολουθώντας απλώς τις οδηγίες από το site , κάνοντας μόλις 35 λεπτά από τον Πειραιά.
Ο καιρός ήταν θαυμάσιος και η μικρή ελεύθερη να τρέχει στα δρομάκια ανάμεσα στα κλουβιά των ζώων , χωρίς να φοβόμαστε ότι θα χαθεί ανάμεσα στον κόσμο - ένα από τα πλεονεκτήματα του πρωινού ξυπνήματος που λέγαμε.
Πάρτε μια μικρή μυρωδιά από όσα απολαύσαμε εμείς …
Αν και δεν είχαμε ξαναπάει ποτέ προς την περιοχή των Σπάτων , το βρήκαμε πάρα πολύ εύκολα , ακολουθώντας απλώς τις οδηγίες από το site , κάνοντας μόλις 35 λεπτά από τον Πειραιά.
Ο καιρός ήταν θαυμάσιος και η μικρή ελεύθερη να τρέχει στα δρομάκια ανάμεσα στα κλουβιά των ζώων , χωρίς να φοβόμαστε ότι θα χαθεί ανάμεσα στον κόσμο - ένα από τα πλεονεκτήματα του πρωινού ξυπνήματος που λέγαμε.
Πάρτε μια μικρή μυρωδιά από όσα απολαύσαμε εμείς …
"Καλημέρα γείτονα !!"
"Ωραία είναι εδώ στη σκιά"
"Μαμάααα , ένας ξένος με βγάζει φωτογραφία..."
"Καλή η πόζα;"
"Με κοιτάς που σε κοιτάω;"
"Να θυμηθώ να γυρίσω και από την άλλη πλευρά , να μην καώ!!"
"Να σε φτύσω ή να μην σε φτύσω , ιδού η απορία!!"
"Κοίτα με , μπορώ και ανεβαίνω στην πλάτη του μπαμπά μου!!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου